Managementboek.nl zegt 'Hart voor Zaken is doelpunt van het Jaar'.

'Hart voor Zaken’. De presentatie was op 18 januari bij IJburg Boeken.

Die dag begon al fantastisch met deze recensie die mij tot diep in nek deed blozen. Toen moest de middag nog beginnen. Ondersteund door de huisband van mijn podcast ‘Hart voor zaken’ Flowers For A Lonely Soul van Oscar Langerak en Nico Kerver en twee sprekers.

De eerste: Karen van Oudenhoven - van der Zee van The Netherlands Institute for Social Research (SCP). Zij zei: 'Ik gun heel veel mensen dat ze dit prachtige boek gaan lezen'. Omdat het juist zo relevant is voor vandaag. Vanwege de krapte op de arbeidsmarkt, vanwege de manier waarop organisaties vandaag functioneren. En omdat mensen vandaag meer van hun werk verwachten dan louter inkomen.

Daarna was de microfoon voor Erik Eerhart van Soft Skills Training Nederland. Hij hoopt dat ‘Hart voor Zaken’ uitgroeit tot ‘een bijbel’. ‘Niet alleen voor leiders en ondernemers, maar voor iedereen die wil werken aan liefdevolle organisaties’.

Ik had eerder verteld over het idee achter mijn boek. Die woorden wil ik graag met je delen.

"Lieve mensen, zo fijn dat jullie er zijn.

‘Wanneer is een boek echt goed? Als je gewoon niet naar bed wilt omdat je verder wilt lezen, terwijl de wekker wel gewoon vroeg afgaat.’

Ik dacht, wauw, zo’n recensie wil ik ook wel.

Die recensie ging niet over de laatste roman van Nathan Hill -die ik van harte kan aanraden. Noch over een thriller of de laatste Jonathan Franzen of Zadie Smith. Het ging over een business boek. En dat heet ‘Hart voor Zaken’.

Vandaag nog een recensie.

‘Hart van zaken’ is voor mij als die omhaal in de kruising aan het begin van een voetbalseizoen waarvan direct al duidelijk is dat dit het doelpunt van het jaar wordt.

Zo, die zit.

Een business boek start met een vraag. Vijf jaar geleden begon die steeds heftiger te borrelen in mijn hoofd. Liefde en business, gaat dat samen? Bestaat er zoiets als een liefdevolle organisatie?

Ik dropte mijn vraag bij vrienden en bekenden, uit en buiten het bedrijfsleven. Om te kijken hoe ze op die vraag reageerden. Hadden ze gezegd, ja, lijkt me logisch, daar heb ik wel eens wat over gelezen, dan weet je als auteur, dit is een slecht idee.

Maar er gebeurde iets anders.

Mensen begonnen te giechelen en kwamen met opmerkingen als: ‘Zeg Cor, werk je voor de EO?’ ‘Cor heb jij het licht gezien? ‘Cor, ben jij ineens in de Heer ofzo?’ -alsof dat iets vreselijks is. ‘

Toen wist ik dat mijn boekidee een goed idee was.

Aanleiding daarvoor genoeg.

In 2010 schreef ik met Kees Klomp een boek over de betekeniseconomie. Niemand had nog van dat woord gehoord. Kees en ik spraken over de tweedeling tussen zinvolle en zinloze bedrijven. Ik denk dat we -veertien jaar na onze voorspelling- aan de vooravond van die scheiding staan.

Mensen willen niet langer werken voor een bedrijf dat korte termijn succes najaagt, maar verkiezen een organisatie die iets teruggeeft aan zijn medewerkers, mensen of maatschappij. Ze willen hun persoonlijke doelen verbinden aan de doelen van een bedrijf.

Voor mijn werk kom ik geregeld bij grote bedrijven, en te vaak ontmoet ik levenloze gezichten, een doodse sfeer, niks geen betrokkenheid. Mensen die in de lift staan, ze kijken naar hun touchscreen, terwijl ze verlangen naar de human touch. Ze kennen hun collega’s amper. Ze acteren als zombies binnen een bedrijfslogo.

De betrokkenheid van mensen bij hun werk is in ons land met 6% het laagste van heel Europa. Mensen voelen zich eenzaam op het werk. Niet gezien noch gehoord.

Corona heeft dat verergert. Toch blijven bedrijven thuiswerken prediken, terwijl steeds meer medewerkers afhaken. Burn-out, depressief en eenzaam. Werken mag niet meer leuk en sociaal zijn. Dat moet pragmatische en liefdeloos. En nee, dat komt die betrokkenheid allesbehalve ten goede.

Ik sprak daarover -vier jaar geleden denk ik - met Hans de Koning naar aanleiding van een online webinar dat hij had gegeven. Hoe kunnen we zorgen voor meer verbinding, vroeg ik. Tussen medewerkers onderling, en tussen medewerkers en hun organisatie. Hans bracht me in contact met Steven Beek.

We spraken over de oprichting van een nieuw bedrijf. Op het kruispunt van marketing, cultuur, branding en HR. Starlingz doopten we dat. Je kent ze, die spreeuwenwolken die ’s avonds door de lucht bewegen.

Het concept dropten we bij Nyenrode professoren en HR-kenners. Iedereen vond het cool. We haalden de media.

Om Starlingz ook online een gezicht te geven, begon ik onder meer een podcast die ik ‘Hart voor Zaken’ noemde, want dat was volgens mij de missing link binnen bedrijven: liefde. Ik zie Hans en Steven nog kijken toen ik dat woord dropte.

Starlingz vervloog. Misschien waren we te vroeg? Misschien was het idee toch niet scherp genoeg? Misschien richten we ons op de verkeerde doelgroep?

De podcast bleef.

In die podcast spreek ik met ondernemers over liefde en zaken. Belicht ik met hen dat onderwerp van zoveel mogelijke kanten.

Die gesprekken vormen de basis van mijn boek ‘Hart voor Zaken’ dat niet voor niks dezelfde naam heeft. Daarna consulteerde ik filosofen en sociologen, en specialisten op het gebied van bedrijfsethiek, HR, arbeidspsychologie en bedrijfsantropologie.

Het is een tikkie de wereld van een businessboek op z’n kop. Voor zo’n boek vormt vaak een onderzoek de basis. Of een stapeltje interviews met managementbobo’s. Ik koos voor de praktijk. Voor de ondernemer. Ik koos voor wat al is, maar nog niet in woorden of een model is vastgelegd. En dat werd een heartmap voor hoe je als ondernemer kunt bouwen aan een liefdevolle organisatie.

Die heartmap begint bij een ondernemer zelf. Bij zelfliefde. Bij zelfacceptatie. Als je weet wie je bent, wat je wilt, wat je plussen en minnen zijn, wat je echte drijfveren zijn, dan volgt vanzelf een zelfinzicht. Dan staat vanzelf in je op waarvoor jij staat en gaat. Wat je echt bezighoudt, en hoe je dat als ondernemer wilt verwezenlijken.

Niks geen namaakijs vol chemische smaakjes, maar echt ijs dat smaakt naar vroeger. Niks geen dirty denim, maar een volledige gerecyclede jeans die niet honderden liters water per broek opslurpt. Niks geen beachclub die zorgt voor kilo’s vervuiling in de branding en de natuur, maar eentje die goed is voor de wereld.

Het zijn allemaal ondernemers met een duidelijk verhaal in ‘Hart voor Zaken’. Wat ze naar buiten roepen, maken ze van binnen waar. Het zijn bedrijven met een andere bedrijfsstructuur. Niks geen hiërarchische piramide, maar een bedrijf ingericht op basis van meer zelfsturing, meer autonomie. Op basis van gelijkheid.

Hiërarchie duidt op macht en dat zorgt voor misbruik. Zorgt voor de pielemuis van Overmars, zorgt voor een Matthijs de Hulk, zorgt voor human resources in plaats van human beings. Bovendien, zoals Isolde in mijn podcast zegt, die hiërarchische piramides, daardoor krijg je geen mensen maar mummies.

Vorige week las ik het nog. Bijna een kwart van alle werknemers in ons land overweegt te vertrekken bij het bedrijf waarvoor ze werken vanwege de bedrijfscultuur. Ze schamen zich voor hun werk. Bijna een kwart (23%) heeft al overwogen te stoppen met zijn of haar werk vanwege de zinloze bedrijfscultuur.

Een liefdevolle organisatie, ja, ook nog eens woest aantrekkelijk voor de arbeidsmarkt.

‘Hart voor Zaken’ is een boek voor en door ondernemers. Geboren uit een podcast met dezelfde naam.

Een podcast. Ik worstelde daar jaren mee. Ik ben ooit als journalist bij de radio begonnen. Bij de DOMroep uit Utrecht. Maar hoe maak je een podcast? Hoe zorg je voor een onderscheidend concept?

Ik sprak daarover een flink aantal jaren geleden met Mischa Blok. Miss Podcast. Zij was de grand dameop dat gebied. Ze adviseerde me: kies een onderwerp waarvan je echt houdt om over te spreken en combineer dat met iets eigens. Een hobby of andere liefhebberij. Om die podcast jouw gezicht, jouw persoonlijkheid te geven.

Daar was die. Met ondernemers praten over liefde en business, afgewisseld met muziek. En omdat elke podcast iets eigenaardigs moet hebben, besluit ik de podcast steevast met een karaoke. Mijn gast zingt zijn favoriete liefdesliedje. Vanuit zijn hart.

Mischa had een podcast over liefde, en daarna eentje over een hartenbreuk. Daarom is er slechts een iemand aan wie ik het eerste exemplaar van ‘Hart voor Zaken’ kan en wil overhandigen, Mischa Blok. Want zonder die podcast, zonder haar, was dit boek er in deze vorm niet gekomen.

Make love, not content."