The Art of Storytelling
Storytelling, o ja, bedrijven willen het allemaal. Maar welke verhalen ga je voor je lezers schrijven. Wetenschappelijk onderzoek bewijst dat er twee soorten lezers zijn met elk een favoriete verhaalsoort. En dat maakt het zorgen voor passievolle verhalen die het waard zijn om te delen ineens wel een heel stukkie makkelijker.
Op vakantie? Dat betekent voor ons altijd veel extra kilo’s bagage. Omdat mijn vrouw en ik van verschillende soorten boeken houden. Zij kan haar hoofd maar moeilijk bij Paul Auster en Murakami houden. ‘Ik verdwaal in hun verhalen met al die zijverhalen, met nog meer personages.’ Zij prefereert meer rechtlijnige verhalen met meer actie en vaart ook. Thrillers scoren bij haar dan ook altijd goed, en ja, bij flat characters en weinig verhaaldiepgang val ik weer in slaap.
Het brein van dè lezer bestaat ook niet, blijkt uit een studie van neuropsychologen Roel Willems en Annabel Nijhof van de Radboud Universiteit. Bij de één draaien de hersenen op volle toeren bij moorddadige hoofdstukken en bloeddrukverhogende achtervolgingen, waarbij hij de handelingen van de hoofdpersoon probeert te visualiseren.
Bij de andere gaat het tussen de oren pas borrelen, omdat hij wil begrijpen wat de hoofdpersoon van een boek voelt en drijft. Wat diens gevoelens en intenties zijn.
‘De meeste mensen kunnen het allebei: zich inleven in gevoelens en het zich voorstellen van de visuele omgeving en de handelingen van de personages’, vertelt onderzoeker Roel Willems. ‘Maar onze fMRI-resultaten laten zien dat iedere proefpersoon een voorkeur heeft voor een van de twee.’
Het is allemaal onderzocht en allemaal bewezen. Het lezen van literatuur maakt mensen socialer en meer empathisch. Fictie bevordert je vermogen je in te leven in anderen. Verhalen vormen een soort Kindergarten voor het dagelijks leven.
Toch lezen we steeds minder romans. Nog even die verplichte literatuurlijst op de middelbare school, en daarna blijft het boek dicht, inderdaad, die verplichte literatuurlijst. Jongeren haken af als ze boeken moeten lezen die ze niet leuk vinden. Net zoals je niet graag naar muziek luistert waar je geen bal mee hebt. Heel logisch.
Onderzoekers Willems en Nijhof hopen dat ze met hun onderzoek een bijdrage kunnen leveren aan het gevecht tegen de ontlezing. Als je immers weet welke boeken iemand leuk vindt, ja, dan kun je hem die ook voorschotelen. Zoals je een wijnliefhebber ook die goede fles cadeau geeft.
Bedrijven zouden zichzelf ook die vraag kunnen stellen. Welke ‘literaire wereld’ gaan we voor welke lezers opdienen. Zij gaan immers alleen die verhalen delen die ze zelf interessant vinden. En waarvan ze weten dat hun social graph die ook interessant vindt.
Vraag dus als merk aan je lezers welke verhalen ze leuk vinden. Opdat ze die willen delen en verspreiden.
Voor de een meer diepgang, voor de ander meer actie. Makkelijker kunnen wetenschappers het niet voor je maken.
Meer weten over het onderzoek? Lees dat hier.